Hvað er að gerast:

sunnudagur, apríl 15, 2007

Lúsí in the skæ, sorte diamant

þessa skemmtilegu mynd tók ég af Svarta demantinum, stolti danskra bókasafnsfræðinga, í gær.

fremst má sjá fallega Rocky hjólið mitt, Láru II, og vinstra megin í spegilmyndinni í húsinu er gamla brugghúsið, það hús í Dk sem hvað oftast hefur verið málað á striga - samkvæmt e-i bókinni.
***

allt er vænt...

kvót síðustu viku á Kristín S. Tómasdóttir í bakþönkum Fbl. föst. 13.:

"Eini flokkurinn sem er alveg saklaus af kapphlaupinu um græna sannleikann er Frjálslyndi flokkurinn, öðru nafni Hvítt afl, sem er lítið hrifinn af litrófinu almennt."
eins og talað út úr minni heilbrigðu skynsemi. það er ekki annað hægt en að gera grín að
þessum úrhrökum, útlendingahatrið er ekki málefnalegra svara vert.

*
áfram Gísli Marteinn
merkilegt að með umhverfisútspili bæjarstjórnar Rvk hafi hinir vondu Frammarar og Sjallar sýnt grænni hugsunarhátt en VG sýndi nokkurn tíman í sinni borgarstjórnartíð.

að gefa frítt í strætó fyrir námsmenn eru bestu fréttir sem ég hef fengið lengi. jafnvel þótt ég verði ekki námsmaður þegar ég kem heim til Íslands eftir tæpan mánuð. þetta mun nefnilega leiða til aukinnar nýtingar á Strætó, sem verður til þess að betra verður að nota hann, sem aftur leiðir til enn betri nýtingar og koll af kolli.
svo er þetta mjög sósíalískt hjá bæjarstjórninni, sem sýnir í raun hversu absúrd er að tala um hægristefnu í íslenskum stjórnmálum.

ég hef reyndar ekki tekið strætó síðan ég kom til Dk, fyrir utan þegar ég fór til Ítalíu þarna um daginn. það er bara svo gaman að hjóla hér í flatlendinu og blíðunni.

***

hér má sjá hvernig demanturinn tengist hinu konunglega Slotshólma-biblíóteki frá 1664.

einn brandari:
A duck hunter is out early one morning hunting ducks. He's not having a lot of luck and he's about ready to pack it in and go home.
Then he catches a break and shoots a duck. The duck falls to the ground on the other side of a fence. He hops the fence to grab the duck and a farmer appears from nowhere and asks "What are you doing with my duck?" The hunter says "That's my duck! I shot it." The farmer replies "Doesn't matter -- it's on my land. But I'll tell you what. We'll take turns kicking each other in the nuts as hard as we can until one of us gives up. The winner keeps the duck. Oh, and I kick first."

So the farmer winds up and kicks the hunter square in the nuts. The pain is so awful the hunter throws up and then collapses. 10 minutes later, he tentatively gets to his feet and says "Okay, my turn." To which the farmer replies "That's okay, you can keep the duck."

myndir sem ég tók í bókasafnsgarðinum af gömlu Slotshólmabyggingunni í gær:

Engin ummæli: