sjálfhverft en sögulegt

mamma skannaði inn þessa blaðagrein og sendi mér úr Þjóðviljanum - þri. 9. júlí 1985 bls. 7.

ég hafði alltaf staðið í þeirri trú að ég hafi verið að hjálpa til þegar ég með tárin í augunum málaði Kvennahúsið / Hlaðvarpann þennan dag, en í blaðagreininni segir að "krakkarnir hafi fengið að mála að vild sinni á veggi hússins"... eins og þetta hafi bara verið eitthvað grín.

"Um miðjan 9. áratuginn tók sig saman fjöldi kvenna[*] og keypti húsin að Vesturgötu 3. Markmiðið var að forða húsunum frá niðurrifi og koma þar á fót aðstöðu fyrir konur til menningar- og félagsstarfsemi auk húsnæðis fyrir kvennafyrirtæki. [...]
Í Hlaðvarpanum er til húsa eftirfarandi starfsemi: Kaffileikhúsið (stofnað 1994) Fríða frænka, antikverslun. Stígamót, upplýsinga- og ráðgjafarmiðstöð um afleiðingar af kynferðisofbeldi. Vera, tímarit. Bríet - félag ungra femínista. - og fleira."
- af upplýsingavef um myndlist og myndhöfunda (umm.is), ódagsett
(ég held samt að Stígamót séu alfarið flutt í Strætóbílstjórahúsið á Hverfisgötu - netið er tvísaga í þessu, og ég hef aldrei elt Lilju þangað).
* þ. á m. móðir mín.